14 Haziran 2015 Pazar

YIKANIYORDUK, AY IŞIĞINDA ...!

Gecenin lacivert atlasına sardım, hüzünlerimi ...

Ay ışığı öperken, ruhumu ..

Sergen oldu deniz , hicranları mı durulamak için ..

Tüm haşmeti, cömertliği, gizemi ve albenisiyle ..

Ufuğu öperken kızıllık, kirpik uçlarına tüneyen yaşlarda ışıyordu ..

Parıltı, parıltı, Sema'nın kandilleri ..

Gece, hazan, elemlerim ve ben, yıkanıyorduk ay ışığında ....!

Gece, hazan, elemlerim ve ben, yıkanıyorduk ay ışığında ....!


Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Altınoluk / Edremit

14 / 06 / 2015

Saat; 11_36

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  KABRİNİ ARAYAN, MEZAR TAŞLARI GİBİ ….! İnsanların bindiği dalı kesip, yetmedi kendi ayağına kurşun sıkarak .... Haysiyetsizlik yaftasını b...