KARDELEN ÖMÜRLER

ÖMÜR DENEN, GEMİMİ ...!

Dans ediyor, saçlarım .. Onları öperek dolaşan rüzgarlarla .. Kederlerim var elbette benimde, hele ki de şimdilerde .. Buna rağmen, karamsarlığa inat tebessüm ediyor,ruhum,yüreğim bedenim .. Unutmadan gerçeğini .. İnadına sarılarak sevginin ve yaşam sevinci ipine . Gamda, keyifte insandır hayatta, unutmam asla bu gerçeği .. Kederlerimi savuran umut yeline ve sabah güneşine doğarak yüzümü .. Farkındalığımla,yetiler'imin ve zenginlikler'imin .. Şükrederim daima.. Evrenle ve kendimle barışıklıkla, kusur ve karadan çok .. Güzelliği ve aklığı görmecesine bakarken, evrene gözlerim .. Bet sözlere, kuru iftiraya, dedikoduya sırt dönmüşlüğümde Sevgide ve hoşgörüde ararım yaşamı ve mutluluğu .. Kendi küçük alemimin, efendiside, köleside .. Polyannasıda, dal dal açan çiçeği de ben olurum, ben ! Öğrenmişliğimle kendime yetmeleri ve insanı, evreni, hayatı sevmeleri .. Tebessüm armağan ederim önce ben, bana ve hayata, insana, doğaya .. Kara gün, kararıp kalmaz, Kul bunalıp ölmez der .. Dertlerimi, ömrümün ve hayatımın karalarını içine.. Aklarını dışına dolamayı bilerek, omuzlarım hayat çıkınımı .. Azığımın umut ve sevgi olmuşluğunda .. Dolaşır dururum, kendi seyyahlığımda .. Gönül alemimden yayılan, ışıkla Karanlığın üstüne, üstüne .. Pusulamın yaşam sevinci, kılavuzumun hoş görü olmuşluğun da ...! Bir türkü tutturarak, umut üstüne, ıslık güzelliğinde ! Hayyamola, der ... İçimin,içime sığmamışlığında, bayram çocuklarına has o tarifsiz coşkuyla Sürerim, sevginin o bilinmez ufuklarına, korkusuzca ve kararlılıkla ..! Ömür denen gemimi ....! Ömür denen gemimi ....! Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ Altınoluk/Edremit 13/08/2015 Saat;23_51