AŞK, ÖMRÜ YUTAN KAY'YA KUYUSUDUR !
Nicedir yaşanmamış, yad edilmemişliğinde unutulmuş ..
Ama, buna karşın …
İnadına, güzelliğinden ve albenisinden hiç bir şey yitirmemiş ...
Sevgi ve duyguyla bezenmişliğinde insanı mest eden ..
Aşk dolu, gizemli ve büyüleyici sabahlar vardı ….
Süslerdi evreni, ömürleri, bedenleri, gönülleri ve ruhları …
Naif ve baş döndüren Misk-i Amber kokular güzelliğinde ..
Tıpkı, met-cezirlerde sulara kapılıp ta, çekilip giden ..
İnci-mercan kum güzelliklerinde ..
Zaman okyanusunun bağrında, alıp başlarını çekilip gittiler ..
Bilinmezliğin o serüvenlerle nakşolan dehlizlerinde yitmecesine ..
Ömürlere ve dillere bıraktıkları ..
O, unutulmaz tatları ve lezzetleri, büyüsü kaldı geride ..
Aşkın iksiri ve mutluluğun tılsımı saklıydı ..
Zerre, zerre damlaların ve kumların her birisinde ..
İstiridye kabuklarına hapsolmuş güzellikler misali …
Gönüllerin ve ruhların sırça saraylarına otağ kurmuş, duygu ışıltılarıyla ..
Hala ama hala o, ilk an ki gibi, göz kamaştırıcı ve içe işleyen güzellikleriyle ..
O eski aşklar tadında dillerden düşmeyen aşina güzelliklerle ..
Semanın derinliklerinde bir yanıp , bir sönerek ..
Işıltılar demetine boğarak kayıp giden ..
Yıldız kayışı güzelliğinde ..
Aşklarda ömürler gibi, yıldızlar gibi …
Ömürlerini tüketerek, kayıp gidiverirler ..
İnsan ömürlerinde,
Kah, acı veren dönüşsüz ayrılıklar yelkenlisiyle …
Kah,ölüm denen o yılkı atının sırtında ,
Dönülmez ufuklara dört nala koşmuşluklarıyla ..!
Bir varmış-bir yokmuş tadında, aşkın ömürlere nakşolmuşluğu ..
Asırların ve zamanın bağrında sarıp-sarmalayarak bedenleri, ruhları
Aşk serüvenin yiğit ve cesur ruhlu neferlerini …
Bugün bile, hala tutkuyla bağlı kılıyorsa kendine ..
Bu aşkı insana, insan ömür güzelliklerinin miraslığındandır ..
Aşk, dereni, derinden derine mutlandıran ..
Deremeyeni kıvrandırıp, azaba boğan ..
Yitireni,pişmanlık ve hüsran uçurumlarına savuran halleriyle ..
Püskül dür insan oğlunun başına, tatlı bela'lığında ..!
Başında, Ilgıt, ılgıt esen yel,
Ulu dağ doruklarını talan eden duman misali,
Ömrü ve gönlü kaplayan, duman ..
Hiç avlanamayan, hep ardından koşulan, ahu gözlü ceylan ..
Başa yağdığında, ömrü meşke boyayarak rengarenk kılan ..
Taş olup düştüğünde, insana feleğini şaşırtan ..
Ondandır ki, gönlü ota da, boka da konduran ..!
Hiç mi hiç, önlenemez çekim ve anafordur daima ..
Aşk,kah illet ve musibet ..
Kah ,ganimettir, hazinedir ..
Uğruna ömür verilen, vazgeçilmez erek ..
Aşk; yürünen menzil, ömrü yutan kay' ya kuyusudur ..
Ömrü yutan kay' ya kuyusudur …
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ
Altınoluk / Edremit
05 / 08/ 2015
Saat ; 14_51
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder