ÖLDÜKÇE NEFSİM ,
CAN BULUR, YÜREĞİM ....!
Kor, kor alevlerde yanar, belenir acılara ....
Kah kül olur, kah duman ..
Vurur isyanını, efkarını çığlık, çığlığa, hayata ...
Kan ağlar için, için ..
Kimse bilmez, pürmelalini ..
Düşer onulmaz dertlere, tabip derman olmaz, haline ...
Kan ağlatır, kanatır onu hayatın dayatmaları ...
Pişer, acılarda, yiter hamlığı ..
Öldükçe nefsim, can bulur, yüreğim ...!
Öldükçe nefsim, can bulur, yüreğim ...!
Onulmaz dertlerin, dönüşsüz ayrılıkların yurdudur, oldum olası ...
Divane aşıkların diliyle söyler, dertlerini ....!
Vurarak kendini, sessiz çığlıklara ..
An gelir yele yoldaş, an gelir geceye sırdaş olur .!
Vurdukça dertler onu, sinemde yanar nar, nar ...
Lal olur, hayatın onu yangınlardan yangınlara ..
Azaplardan, azaplara ..
Kahırlar'dan, kahırlara sürüp, savurmuşluğunda ..!
Aldırmadan yaşadıklarına ..
Hayatın ona elemleri reva kılmış'lığın da ...
Üryan duygularla dillenir döker efkarını asumana ..!
Öldükçe nefsim, can bulur, yüreğim ...!
Öldükçe nefsim, can bulur, yüreğim ...!
Ayaz gecelerin soğuğunu içen çiçekler misali ...
Donakalır, gecenin ayazında ...
Ölümü içer, ölümü, hasretin ve acıların pençesinde ..!
Yanar, yakılır, yüreğim, sinemde elemlere çarpar ..
Bana, yürek olmuşluğuyla ..
Vurur kendini ..
Kah, efkara ..
Kah,kadehe, belenerek anason kokusuna ..
Kah, kahkahaya, kendinden geçerek ..!
Dinleyeninin, derdini bileninin, çare bulanın olmamış'lığın da !
An gelip, dertlerden azadeliğinde bile ...
Cümle dertli yüreklerin derdini,dert bellemişliğinde
Sevgisizliğin ayazında donakalan yüreklerin yerine ..
Ölüp, ölüp dirilmeyi, iş edinmişliği ile ..!
Tarumar ömürlerin, kahrını çeker ,
Öldükçe nefsim, can bulur, yüreğim ...!
Öldükçe nefsim, can bulur, yüreğim ...!
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ/İSYANİ
Friedrichshafen / Almanya
02/01/2017
Saat; 04_36
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder